ΦΩΣ Τ' ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ

Η προοπτική αυτού του φαναριού, ήταν δύσκολη, γιατί φωτογραφίστηκε από κάτω. Για να το φτιάξω, το έβγαλα φωτοτυπία και το επικέντρωσα σε ένα τετράγωνο το οποίο μετέφερα στο χαρτί σε μεγέθυνση.


Εδώ μπαίνει σε εφαρμογή ξανά η απλή μέθοδος των τριών, ξέρετε, αν Χ στο Ψ, πόσο στο Ω; Τελικά οι αριθμοί, που δεν μου άρεσαν καθόλου στο σχολείο, έγιναν εδώ οι καλύτεροι φίλοι μου!!!

Όταν τελείωσα με το φανάρι, έφτιαξα και το κάγκελο που το συγκρατεί...(αυτό ήταν πιο εύκολο)

...κι έσβησα τις γραμμές του τετράγωνου, (αυτό κι αν ήταν εύκολο!!)




Έβρεξα καλά το χαρτί για τον ουρανό γύρω απ' το φανάρι και με προσοχή, έβαλα το χρώμα νωπό πάνω σε νωπό. Για το μπλε, χρησιμοποίησα ουλτραμαρίν και για το δειλινό ανακάτεψα καρμίνιο, βερμίλιο και κίτρινο λεμονί.

Όταν στέγνωσε καλά το χαρτί, πρόσθεσα λίγο μπλε πιο χαμηλά στην εικόνα για να σπάσω τη μονοτονία του κόκκινου.


Το ίδιο κίτρινο λεμονί έβαλα για το φως και τις αντανακλάσεις του στα σίδερα, για τα οποία ανακάτεψα ψημένη όμπρα, λίγο μαύρο και σέπια. Με ένα χαρτί στεγνό απορρόφησα τη μεγάλη ποσότητα του νερού με το χρώμα στη μέση του φαναριού, για να δημιουργήσω το λεύκο του φωτός.


Η εικόνα ολοκληρωμένη. Για τα κτήρια αριστερά, χρησιμοποίησα την ίδια ανάμειξη με τα σίδερα του φαναριού, όπου αραίωσα το χρώμα περισσότερο για τα φωτεινά σημεία. Η προοπτική του φαναριού σ' αυτή τη φωτογραφία, ήταν για μένα η μεγάλη πρόκληση, την οποία δεν βλέπουν οι άνθρωποι που δεν ασχολούνται με το σχέδιο, γιατί αυτό είναι η βάση για όλα.