ΣΤΗ ΔΡΟΣΙΑ ΤΟΥ ΣΥΝΤΡΙΒΑΝΙΟΥ

Γι αυτή την υδατογραφία χρησιμοποίησα χαρτί White Box Bristol Mat 300 γραμμαρίων που πωλούνται μεμονομένα κι όχι σε μπλοκ και υπάρχουν σε μικρά μεγέθη 30 Χ 50 ή αν θέλετε 100 Χ 70. Είναι πολύ καλό χαρτί και δεν μένει κατσαρωμένο!














Ξεκίνησα το σκίτσο από τα αγάλματα στο κάτω μέρος και στο τέλος έφτιαξα το τρούλο. Λόγω της προοπτικής, δεν ήταν στρογγυλός αλλά οβάλ και δεν γινόταν σωστά με το διαβίτη γι αυτό μετέφερα σημείο - σημείο από εικόνα σε χαρτί πόντο - πόντο όλο το κυκλικό τμήμα.









Για να ραντίσω με καλυπτικό υγρό σε ορισμένα σημεία που ήθελε περισσότερο από άλλα, αντέγραψα και δεύτερο σκίτσο σε διάφανο χαρτί κι έκοψα τα σημεία όπου θα έβαζα περισσότερη υγρή γόμα.

Τοποθέτησα το διάφανο χαρτί πάνω από το κανονικό χαρτί και ράντισα με υγρή γόμα τα σημεία όπου ήταν κενά. Αφήνω να στεγνώσει καλά.













Για τα σκούρα χρώματα και για το άγαλμα στο κάτω μέρος, ανακάτεψα σέπια και μπλε του κοβαλτίου. Αναλόγως ποιο χρώμα είναι περισσότερο, βγάζει απόχρωση γκρίζα ή κοκκινωπή. Για τα κίτρινα ανακάτεψα κίτρινο λεμονί και βερμίλιο.


Μόλις τα χρώματα στέγνωσαν καλά, έβγαλα το καλυπτικό υγρό, στα μεγάλα σημεία τραβώντας το σαν τσίχλα και στα σημεία ραντίσματος, τρίβωντας το με τα δάχτυλα μου.
΄



Το έργο ολοκληρωμένο.

ΗΜΙΦΩΣ-ΥΔΡΑ

Την εικόνα την είδα σ' ένα περιοδικό και μου άρεσε για τη δυσκολία που είχε το νερό που λαμπίριζε. Την έβγαλα μια φωτοτυπία για να δω τους όγκους στα αντικείμενα που είχαν περισσότερο μαύρο και το μετέφερα στο χαρτί.









Έβρεξα ένα επίπεδο πινέλο με τρίχα χοίρου που είναι σκληρή και το βούτηξα στο καλυπτικό υγρό. Από δοκιμές που έκανα, διαπίστωσα ότι το λευκό καλυπτικό υγρό και η γκρίζα υγρή γόμα, δεν στεγνώνουν αμέσως πάνω στο πινέλο, αν προηγουμένως το έχουμε βρέξει και το βρέχουμε κάθε φορά πριν το βουτήξουμε σ' αυτό το υγρό. Αραιώνεται και το ίδιο κι έχει καλύτερη συμπεριφορά.









Πιτσίλισα, τρίβωντας το πινέλο, με το καλυπτικό υγρό, επανηλλειμένως, όλες τις περιοχές που ήθελα να μείνουν λευκές και το άφησα και στέγνωσε καλά. Με μπλε του κοβαλτίου, μπλε ούλτραμαρίν και λίγο σέπια, έβρεξα τη περιοχή της θάλασσας και την άφησα να στεγνώσει καλά.

Επανέλαβα την ίδια εργασία και με το κανόνι κι όταν στέγνωσαν καλά, έβγαλα το καλυπτικό υγρό, τρίβωντας το χαρτί.






Με ένα λεπτό, στρογγυλό πινέλο και την μέθοδο του πουαντιγισμού, δίνω στο κανόνι τη "σφυρίλατη" εμφάνιση που έχει. Το ίδιο κάνω και μερικές περιοχές στο νερό με λίγη σέπια και κίτρινο λεμονί για να αποδώσω τη λαμπρότητα, αφού έχουν στεγνώσει καλά τα μπλε χρώματα.



Στη πέτρινη αποβάθρα, αφού στρώσω το χρώμα και όσο είναι νωπό, περνάω το χέρι μου για να αποδώσω το ανάγλυφο της πέτρας.





Στο σκούρο της σκιάς, όπως και σε όλα τα "μαύρα", χρησιμοποίησα μια ανάμειξη σέπιας και μαύρου. Το μαύρο στην υδατογραφία, επειδή αραιώνεται, όπως όλα τα χρώματα, γίνεται διάφανο και όταν αναμειχθεί με άλλα χρώματα, παίρνει διάφορες "μαύρες" αποχρώσεις. Στην αποβάθρα, αφού στέγνωσε, πέρασα λαδοπαστέλ καμένης όμπρα για την υφή της πέτρας.

Το έργο ολοκληρωμένο. Τους ιστούς στους ανεμόμυλους, τους έκανα με μολύβι φυσικά. Κανένα πινέλο, όσο λεπτό κι αν είναι δεν κάνει τόσο ψιλές γραμμές κι εγώ δεν έχω και τόση υπομονή για να το επιχειρήσω και από φόβο μήπως χαλάσω την τελική εικόνα που με ικανοποίησε αρκετά!

ΦΩΣ Τ' ΑΠΟΜΕΣΗΜΕΡΟ

Η προοπτική αυτού του φαναριού, ήταν δύσκολη, γιατί φωτογραφίστηκε από κάτω. Για να το φτιάξω, το έβγαλα φωτοτυπία και το επικέντρωσα σε ένα τετράγωνο το οποίο μετέφερα στο χαρτί σε μεγέθυνση.


Εδώ μπαίνει σε εφαρμογή ξανά η απλή μέθοδος των τριών, ξέρετε, αν Χ στο Ψ, πόσο στο Ω; Τελικά οι αριθμοί, που δεν μου άρεσαν καθόλου στο σχολείο, έγιναν εδώ οι καλύτεροι φίλοι μου!!!

Όταν τελείωσα με το φανάρι, έφτιαξα και το κάγκελο που το συγκρατεί...(αυτό ήταν πιο εύκολο)

...κι έσβησα τις γραμμές του τετράγωνου, (αυτό κι αν ήταν εύκολο!!)




Έβρεξα καλά το χαρτί για τον ουρανό γύρω απ' το φανάρι και με προσοχή, έβαλα το χρώμα νωπό πάνω σε νωπό. Για το μπλε, χρησιμοποίησα ουλτραμαρίν και για το δειλινό ανακάτεψα καρμίνιο, βερμίλιο και κίτρινο λεμονί.

Όταν στέγνωσε καλά το χαρτί, πρόσθεσα λίγο μπλε πιο χαμηλά στην εικόνα για να σπάσω τη μονοτονία του κόκκινου.


Το ίδιο κίτρινο λεμονί έβαλα για το φως και τις αντανακλάσεις του στα σίδερα, για τα οποία ανακάτεψα ψημένη όμπρα, λίγο μαύρο και σέπια. Με ένα χαρτί στεγνό απορρόφησα τη μεγάλη ποσότητα του νερού με το χρώμα στη μέση του φαναριού, για να δημιουργήσω το λεύκο του φωτός.


Η εικόνα ολοκληρωμένη. Για τα κτήρια αριστερά, χρησιμοποίησα την ίδια ανάμειξη με τα σίδερα του φαναριού, όπου αραίωσα το χρώμα περισσότερο για τα φωτεινά σημεία. Η προοπτική του φαναριού σ' αυτή τη φωτογραφία, ήταν για μένα η μεγάλη πρόκληση, την οποία δεν βλέπουν οι άνθρωποι που δεν ασχολούνται με το σχέδιο, γιατί αυτό είναι η βάση για όλα.

ΜΥΡΩΔΙΕΣ ΤΟΥ ΦΘΙΝΟΠΩΡΟΥ

Έφτιαξα το σκίτσο με προσοχή, αλλά όχι με υπερβολική λεπτομέρεια. Τα χρώματα που χρησιμοποίησα είναι τα, μαύρο, κίτρινο λεμονί, κίτρινη ώχρα, καμένη σιένα, καρμίνιο, πράσινο της ελιάς, πράσινο σκούρο (viridian) και κοβάλτιο μπλε.

Άπλωσα με ένα στρογγυλό πινέλο, Νο 12, νερό σκέτο στο χαρτί κι αμέσως αραίωσα μπογιά στη παλέτα και την άπλωσα στο υγρό χαρτί.
Για το φόντο του ουρανού, θέλω ένα απαλό γκρίζο. Ανακάτεψα λίγο μπλε και λίγο μαύρο και το αραίωσα πολύ. Για το φόντο της γης, ένα ζεστό κίτρινο. Ανακάτεψα κίτρινη ώχρα, καρμίνιο (λίγο, γιατί είναι δυνατό χρώμα) και κίτρινο λεμονί.Όταν απλώνω το αραιωμένο χρώμα σε υγρή περιοχή, γίνεται η ανάμειξη και η διαβάθμιση των χρωμάτων πιο εύκολα.

Περίμενα να στεγνώσει καλά και ξεκίνησα με τον κορμό του δένδρου με αραιωμένη μπογιά πάνω σε στεγνό χαρτί. Τα χρώματα που χρησιμοποίησα είναι καμένη σιένα, καρμίνιο, μαύρο και κίτρινη ώχρα.Και για τα φύλλα, ζωγραφίζω με στρογγυλό πινέλο Νο 4

και αραιωμένη μπογιά σε στεγνό χαρτί, με πράσινο της ελιάς, πράσινο σκούρο, κίτρινο λεμονί και λίγο μαύρο για τις σκούρες περιοχές.

Για τον κορμό χρησιμοποίησα επίσης και λαδοπαστέλ. Αφού στέγνωσε καλά η νερομπογιά, το λαδοπαστέλ, έδωσε τις γραμμές που ήθελα για να φαίνεται ο κορμός άγριος.Με στρογγυλό

πινέλο Νο 1 και αραιωμένο μαύρο χρώμα πάνω σε στεγνό, φτιάχνω τις λεπτομέρειες στις πέτρες και στα παγκάκια.

Με ίδια με τα πιο πάνω χρώματα και πινέλο Νο 4, έβαλα φύλλα και στο μικρό δενδράκι.Αν δεν φοβάστε μήπως χαλάσετε το πινέλο σας,πατήστε το με δύναμη να ανοίξει και να δημιουργήσει

"αστεράκια". Το πινέλο δεν χαλάει. Μόλις το βουτήξετε στο νερό, επανέρχεται στο σχήμα που είχε.

Επίσης όμορφα μικρά "στίγματα" δημιουργεί και το πλακέ πινέλο από τρίχα χοίρου.Εδώ, χρησιμοποίησα το Νο 6. Επίσης, πρέπει να πω, ότι έβαλα πρώτα τα φωτεινά χρώματα και μετά τα σκούρα.


Η υδατογραφία είναι διάφανη και αν βάλω πρώτα τα σκούρα, τα φωτεινά θα θαφτούν και δεν θα αναδείξω ΄καμιά από τις λαμπερές κίτρινες αποχρώσεις.


Το έργο τελειωμένο. Η ημερομηνία στην ανάρτηση αυτή δεν είναι η σωστή, γιατί βιάστικα να δημοσιεύσω μερικές φωτογραφίες απ' τον τρόπο που φτιάχνω τον πίνακα, πριν τον τελειώσω.